Bûyerpress
Ciwanê Dêrikê
Berxwedana serdemê ya ku li Efrînê dibe, berxwedaneka dîrokî-bêmînak e. Dewleta faşîst a Tirk şerê qirkirinê li ser gelê Efrînê bi rê ve dibe. Çendî ku li ber çavên hemî cîhanê ev êrîş pêk tê, lê dîsa kes dengê xwe nayîne. Dewletên ku bi şev û roj çêra mafên mirovan û demoqratiyê dikin, ew bi xwe hevalbendên vî şerê qirêj in û bi çekên wan gelê Efrînê tê kuştin, tê terorkirin.
Jixwe ev dewletên ku dirûşma mafê mirovan û demoqratiyê hildidin, ew in ên mafê mirov û demoqratiyê li cîhanê bin pê dikin. Dewletên çirtik û pûştan in. Ti nirxên mirovahiyê li ba wan peyda nabin, bi taybet di siyaseta wan a derve de. Va helwesta wan û karê wan diyar e. Îro şerekî hovane, li dijî zagonên cengan û rêgezên navnetewî li ser Efrînê dibe, dewleta Tirk şerê qirkirin û qada şewitandî bi rê ve dibe, dixwaze miletekî ji kokê ve rake û guropên çete û terorîstan li şûna vî gelê kevnar bi cih bike. Ji aliyekî din ve êrîşek e li ser xaka dewleteke endam di “NY” de ye, lê dîsa deng ji demoqrat û mafnasan nayê. Ti dewletan helwesteke mirovane li dijî terora Erdogan negirt û ev dagirkerî, komkujî û hovîtiya wî şermezar nekir.
Mixabin ku rêjîma Sûrî jî li hember vê hovîtî û dagirkeriyê bêdeng û bêhelwest maye. Ya ku ji hemiyê bêhtir dilê kurdan têşîne, helwesta hin partî û rêxistinan e, ku ev çendê salan e çêra kurd û Kurdistanê dikin û bi dirûşmên xwe yên tingane û hulûsokî gelê me dixapînin; di vî şerê qirkirinê de bêdeng in û hin ji wan ji Erdogan realîgir û destekdar in jî.
Êrîşa li ser Efrînê dide diyarkirin ku ti dewletên mafparêz û demoqratîparêz nînin, hemî berjewendparêz in, dewletên durû û dehrû ne, nirxên mirovahî li ba wan nînin, jiyana mirov û zindiyan li ba wan bi sûdgirtinê tê pîvan, ev helwesta wan li ber çavê hemî cîhanê eşkere ye..
Bi milyonan koçber, bi milyonan birçî û şeveder, bi milyonan kuştî .. li cîhanê û ev dewlet ker, kor û lal in, na, na bi zordar û terorîstan re destekdar in jî.
Ya tê xwestin em jî li gorî berjewendiyên gel û welatê xwe tevbigerin û peymanan çêbikin. Em jî îro dikarin siyasetê bikin. Ka em li helwesta van dewletên destdirêjiya wan di Sûrî de heye binêrin, tev dijminên hev ên dîrokî ne, lê ji bo berjewendiyên xwe kêmaniyan ji hev re dikin û peymanan jî girêdidin. Dijmintiya tirk û rûsan vedigere sedên salan, her weha ya wan û Îranê jî, lê me dît çawa ew dijminatiya wan vegeriya dostaniyê. Dibe ku hin bibêjin ev dostanî tektîkî ye, ji bo demekî ye. Rast e, jixwe ti dostanî û ti neyartî heya dawiyê nînin. Her kes berjewendiyên xwe dide pêş. Naxwe ji mafê me ye jî em berjewendiyên xwe bidin pêş û têkiliyan bi her kesî re çêkin. Ji bo vê gerek e sibe tu kes hewqasî xwe neke bazirganê welatparêziyê, gava rêveberiya Bakurê Sûrî jî têkiliyên xwe bi aliyên bibandor di şerê Sûrî û Efrînê re veke.
Berxwedana Serdemê, berxwedana efsaneyî, dê bimîne rûmeta mirovahiyê û malê dîroka rastînî. Êrîşên dirinde jî dê bimînin rûreşiya cîhana sedsala 21’ê û bêdengiya pergalên bêsinc.
Heger dewleta terorê Tirkiye, bi teknîka Nato ya wêranker û şewitandina gund û bajarên Kurdan û koçkirina gelê me serketinê ji xwe re dibîne, ev ne mêranî û qehremanî ye. Ev ne lehengî ye ku bi agir û kîmyabaranê êrîşî şervan û sivîlan dike, hişk û ter dide ber xwe. Ev bêsincî ye, siyaseta pêkarîn û terorê li ser gelekî sivîl, li ser erda xwe dijî pêk tîne.. ev binkeftina herî mezin e.
Berxwedana li dijî dagirkeriyê û pakrewaniya di rêya tekoşînê de rûmeta herî mezin e û ne kêmanî ye. Çendî ziyan bibe jî, lê dê ji dîrokê re bimîne ku herêmeke piçûk, bi derfetên xwe yên sivik beramberî bi dewleta duyem re di Nato de kiriye û xwe nesipartiye. Rûmeta mezin ev e, û şerma mezin jî ji dewletên bêdeng û bêhelwest re ev e.
Serkeftin a berxwedêran e, ya gelê têkoşer e, ya miletê xweragir û parêzvan e, binkeftin jî ya wê sîstem û pergala xwînmij û talanker e.
Efrîn bi hemî pîvanan bi ser ketiye. Êdî encama vî şerî çi derkeve, serkeftina Efrînê tê de zelal e.
Gund, bajar û şûnwarên di bin agir û topan de mane û wêran bûne, ji me re dimînin sembol û pîrozî, di her kêlî û her demî de ji me re disitrînin, dixwînin, dibêjin û bêdengiyê diçirînin. Her weha dimînin daxa mirovahiya sexte û bêbext, û sîstemên binpêker û bêsinc. Pakrewan û goriyên vê cenga hebûnê jî dimînin rûmet û nirxên pîroz di têkoşîna mirovahiya dirust û zindî de.
Nivîsên ku tên weşandin, nerînên xudanên xwe ne.
Ev gotar di rojnameya Bûyerpress, hejmara 75′ê de hatiye weşandin. 2018.3.1
